De Gevleugelde Stad Ieper, april 2012

Het afgelopen WE was het weer ‘De Gevleugelde Stad Ieper’, een stadsfestival waar straattheatermakers zich kunnen voorstellen. Waar straattheatergenieters een overdosis kunnen krijgen. Met deze keer o.a. vrouwen die dingen in bomen doen, vrouwen die iets met tonnen doen, vrouwen die met vuur spelen, mannen met vurige pakjes, mannen met drie blokfluiten, echte ‘super bugs’ … Enfin, te veel om op te noemen.

Op een bepaald moment zag ik ook een doedelzakband die zich aan ’t opwarmen was. Maar in de officiële folder waren die niet terug te vinden… Even later bleek ook waarom: zij waren hier voor een veel ernstigere reden, ze waren op weg naar de Menenpoort, voor de last post… Waar het trouwens heel druk was: een grote groep Canadese jongeren was er aanwezig om hun respect te betonen aan hun gevallen voorouders. Het contrast kon bijna niet groter: hier respectvolle ingetogenheid, in de rest van de stad een overdosis aan plezier en entertainment. Zoals het contrast tussen het platgebombardeerde Ieper anno 1918 en de Gevleugelde Stad anno 2012.

“They shall grow not old, as we that are left grow old:
Age shall not weary them, nor the years condemn.
At the going down of the sun and in the morning
We will remember them.”
(For the Fallen, Laurence Binyon)

Eddy

PS: in 2010 was ik ook al een keer op dit festival. Hier kan u de foto’s zien van die editie.